با توجه به وم رعایت موارد مختلف در نوشتن متون علمی، نظیر پایاننامه، مقاله یا رساله به زبان فارسی، برخی نکات مبتلابه در اینجا آورده میشود. لازم به ذکر است که برخی موارد ممکن است سلیقهای باشند ولی اکثر مطالبی که گفته میشود، مورد تایید صاحبنظران است. در این زمینه مطالب مختلفی در اینترنت وجود دارد که یکی از آنها، متن آماده شده توسط دکتر ضرابی زاده و دکتر قدسی است که در این لینک قابل مشاهده است.
اما نکات: (این بخش به مروز تکمیل میشود)
نقطه و کاما باید به کلمه قبلی چسبیده باشند و کلمه بعدی با یک فاصله بعد از آنها بیابد.
کلماتی که در انگلیسی یک کلمهای هستند، باید در فارسی نیز یک کلمه باشد. در صورت وجود کاراکترهایی که به کاراکتر بعدی متصل میشود، باید از نیمفاصله استفاده کرد. مثال: پایاننامه، پیشبینی، بهرهوری
"می" در ابتدای برخی فعلها باید با نیمفاصله باشد. مثال: میشود
"ها"، "ای"، "تر"، "ترین" در اکثر حالتها باید با نیمفاصله به کلمه قبلی وصل شود. مثال: کتابها، ایدهای،
مراجع، باید یک فاصله از کلمه قبلی و از کلمه بعدی فاصله داشته باشد. بهتر است فاصله با کلمه قبلی با دستور "~" باشد.
مثال ". نویسنده و همکاران~\cite{…}"
در حالتی که مرجع در آخر جمله ذکر میشود، باید مرجع، قبل از نقطه پایانِ جمله باشد. مثال: ". آمده است []."
شماره پانویس باید به کلمه قبلی چسبیده باشد.
ساختار جملات باید منطبق بر دستور زبان فارسی باشد. مثلاً، فعل در زبان فارسی، در آخر جمله میآید، در جالی که در زبان انگلیسی اینچنین نیست. بعضاً ساختار جملات به صورت انگلیسی است که متاثر از ساختار آن در متن اصلی است.
مطالب باید به صورت پاراگرافبندی شده بیاید. با تغییر موضوع، بهتر است مطالب از یک پاراگراف جدید شروع شوند. اندازه پاراگرافها نباید خیلی کوتاه و یا خیلی طولانی باشد. به طور معمول بین 3 تا 6 پاراگراف در هر صفحه، مناسب است.